Park Berg en Bos te Apeldoorn is in de twintiger jaren aangekocht door de gemeente ten behoeve van de stadsuitbreiding. Echter door de crisis in de jaren dertig is dit plan omgezet in het aanleggen van een natuurpark en als werkverschaffingsproject is de bosvijver gegraven. Het is een romantisch aangelegd park geworden dat langzaam overgaat in de Veluwe. In de zeventiger jaren is hier ook de Apenheul aangelegd. Direct achter de hoofdingang van het park is het nieuwe restaurant gesitueerd. Hooggelegen ten opzichte van de gegraven bosvijver met fontein. Het gebouw is zorgvuldig neergelegd tussen de bestaande bomen. De ronde vormen zijn hier dan ook een afgeleide van. Tevens zijn er zoveel mogelijk bomen gehandhaafd in de omgeving. Een belangrijk uitgangspunt was het in stand houden van de illusie van het landschap. Vanuit het restaurant is dit goed waarneembaar. Alle verblijfsruimtes hebben namelijk een prachtig uitzicht op de bosvijver en je waant je in de natuur. Omgekeerd kijkend vanuit het park naar het restaurant zie je slechts horizontale lijnen ten opzichte van de verticale bomen. Het elfenbankje met haar witte horizontale ronde lijnen was dan ook een inspiratiebron.